We kennen het allemaal : de kleine werkjes, de lichte onderhoudstaken, de kleine herstellingen, … het duurt allemaal niet lang en misschien zouden we het zelf kunnen maar we komen er zelf niet toe. We willen wat ontspanning of wat quality-time met familie of vrienden.
Dan toch maar een professional inschakelen?!
Gras afrijden, bladeren harken, onkruid wieden, lentebloemetjes planten – door een gediplomeerd tuinier dus, een landschapsarchitect met personeel? Prima, maar aan welke prijs?
Die ene lamp vervangen die op een onmogelijke plaats hangt, de dakgoten uitscheppen, een lekkende kraan repareren, een laagje nieuw vernis aanbrengen op het tuinhuisje – een schilder vragen, een electricien bellen, de loodgieter laten langskomen? Inderdaad, maar wanneer zullen zij zich voor dergelijk klein werkje willen vrijmaken? En dan nog, aan welke prijs?
Het is te duur en er is mankracht tekort. Aldus, en we moeten hier geen doekjes om doen, belanden we voor dergelijke klusjes vaak in het zwartcircuit en dat is nu net wat de overheid terecht uit onze maatschappij wil bannen.
‘Sinds we een start maakten met Dome Assistance voelen we de prangende vraag van klanten naar dergelijke dienstverlening, uitvoeren van dergelijke kleine taken, maar dan op een betaalbare en soepele manier. De structuur en de organisatie van een professioneel geleide dienstencheque-onderneming is de perfecte biotoop om naast de huishoudelijke taken in de privé-woning, ook de organisatie van kleine herstellingen en onderhoudswerkjes met dienstencheques mogelijk te maken.’
Vandaag kan dit alleen via OCMW’s, die naast hun dienstencheque-activiteiten, tal van andere zaken te behandelen hebben en dus noodgedwongen niet aan de vraag van hun klanten kunnen beantwoorden. Het is m.a.w. niet hun core-business.
Nochtans ligt hier een groot tewerkstellingspotentieel voor de ‘handige Harry’s’, mensen die net niet over het geschikte diploma of vaardigheid beschikken om perfect binnen een paritair comité van de bouw, de tuinaanleg, enz te passen en dus vandaag werkloos blijven maar echt wel competenties hebben om dergelijke kleinere klussen goed uit te voeren. Als we deze skills kunnen koppelen aan een toegankelijke prijs, leidt dit automatisch tot minder werkloosheid, en dus ook tot meer zingeving en een beter zelfbeeld voor deze doelgroep.
Het is niet de bedoeling in concurrentie te treden met de bestaande markt en de expertise die daarvoor nodig is; een welomschreven takenlijst zoals ook vandaag in de dienstenchequewereld bestaat, dient zeker opgemaakt te worden, zodat zowel werknemer als klant binnen het systeem weet wat hij kan verwachten en binnen welk kader er afspraken kunnen worden gemaakt. Wat we wel beogen is het tegengaan van zwartwerk en een opportuniteit bieden aan een groot aantal mensen die vandaag thuis zitten en van een uitkering leven. Hiermee krijgen ze een maatschappelijk relevante taak, met statuut en coaching, die ook zinvol is in onze huidige samenleving van éénoudergezinnen en tweeverdieners, nieuw samengestelde gezinnen, alleenwonende bejaarden, singles enz…
Uiteraard moet de overheid bereid worden gevonden om dit mee te financieren, te kaderen en op te volgen. Maar als men niet enkel de subsidiëring op zich in rekening brengt, maar ook het wegvallen van een ernstig percentage werklozen, het feit dat deze mensen zich beter voelen omdat ze uit hun professioneel isolement worden gehaald, en we op die manier hoogstwaarschijnlijk ook
doktersbezoeken en medicijngebruik kunnen reduceren, dan kost dit al bij al niet zo veel en misschien zelfs helemaal niks.
Net zoals de laaggeschoolde vrouwen en mannen in het legale poetscircuit kwamen precies door het overheidsinitiatief van de dienstencheque-activiteiten, zo ook zullen heel wat mannen en vrouwen zich geroepen voelen om in de klusdiensten aan de slag te gaan, met enthousiasme, waardigheid en het sociaal vangnet zoals dat voor elke burger gepast is.
Dome Assistance is er alvast klaar voor !